Het proces van het oogsten en verzamelen van kurk

De kurk die van de kurkeik wordt geoogst, wordt kurk genoemd. De bast van de boom gaat niet dood, net als bij het scheren van schapen. Het kan worden gerecycled en is een natuurlijk polymeermateriaal. Het kan op grote schaal worden gebruikt in energiebesparende constructies, ruimtevaart, warmte-isolatie, spoorwegvervoer, afdichting en verpakking, modeproducten, sport, decoratie en andere gebieden, en is een belangrijke industriële grondstof.

De eerste oogst van kurkeik (algemeen bekend als de eerste kurk)

Kurkeik geregenereerde kurk geoogste kurk (algemeen bekend als twee huiden of drie huiden)

Kurkoogst en toepassing van geregenereerde kurk van Quercus-kurk

Het verbazingwekkende aan de kurkeik is dat de schors (d.w.z. de kurk) op natuurlijke wijze regenereert telkens wanneer deze wordt verwijderd. Elk jaar van mei tot augustus is de groei van kurkeik het meest actief, wat de beste tijd is om de schors af te pellen. Het is zomer in het Middellandse Zeegebied, met hoge temperaturen en weinig regen, wat kan voorkomen dat het regenwater de beschermende laag op het stamoppervlak wegspoelt nadat de bast is afgepeld. Hoewel dit niet schadelijk is voor de groei van de kurkeik, zal het de kwaliteit van de volgende kurkeik beïnvloeden.

Volgens de Portugese wet moet de kurkeik voor het eerst geoogst worden als hij 25 jaar oud is en de omtrek van de boom op 1,3 meter boven de grond 70 cm bereikt. Daarna kan er om de 9 jaar geoogst worden. Het gemiddelde bereikt 150 jaar.

Het stripproces van kurk is een eeuwenoud ambacht waarvoor geschoolde arbeiders met een rijke ervaring nodig zijn om te werken, en pogingen om het te mechaniseren zijn op een mislukking uitgelopen.


Vandaag zullen we in detail het proces van het intieme contact tussen de bijl en de schors uitleggen:

Eerst wordt de diepste scheur in de schors geselecteerd en verticaal gesneden, terwijl tegelijkertijd de rand van de bijl wordt gedraaid om de binnenste en buitenste lagen van de schors te scheiden. De moeilijkheid van de bediening ligt in de precieze perceptie van de bijl. Als de bijl ronddraait, hoor je een hol geluid, wat aangeeft dat de schors gemakkelijk te scheiden is; als je een kort droog en stevig geluid hoort, is het moeilijker om af te pellen.
Steek vervolgens de rand van de bijl tussen de binnenste en buitenste schors en draai om de binnenste en buitenste schors van elkaar te scheiden.

De schors wordt horizontaal doorgesneden, dit bepaalt de grootte van de gestripte kurk. Wanneer ze worden losgemaakt, blijven er meestal afdrukken achter op de binnenbast en veranderen ze soms de geometrie van de stam.

Schil de schors voorzichtig af om te voorkomen dat deze breekt. Hoe groter de gestripte schors, hoe hoger de handelswaarde. Of het hele stuk schors kan worden verwijderd, hangt volledig af van de vaardigheid van de werker. Herhaal daarna het stripproces van het eerste stuk schors.

Nadat de schors is afgepeld, zal er nog steeds een kleine hoeveelheid vuil aan de onderkant van de stam vastzitten. Om de parasieten te verwijderen, tikken arbeiders met bijlen op de schors.

Ten slotte zullen werknemers het laatste cijfer van het jaar (2014) op de stam markeren. Omdat de groeirichting van de kurkeikschors van binnen naar buiten is, worden de geschreven nummers niet bedekt, om de identificatie van de volgende peeling te vergemakkelijken.
Het proces van het oogsten van kurk lijkt eenvoudig, één arbeider, één bijl, vertrouwend op generaties opgebouwde ervaring, precieze technieken en geduld!